image/svg+xml

Grafheuvels in Wierden

Verhaal

Grafheuvels in Wierden

Plaatje bij verhaal: wk_10.19_grafheuvel_nabij_de_vossenbos_0.jpg

Grafheuvels in Wierden

Fotoonderschrift: Een foto van de grafheuvel nabij De Vossenbos.

Grafheuvels in Wierden                                                        

Grafheuvels in Wierden? Het lijkt mij een goed idee eerst iets te vertellen hoe hier vroeger over gedacht werd.

Wanneer werd Wierden voor het eerst bewoond? Het antwoord hierop is kort en duidelijk: duizenden jaren geleden, alleen bestond toen het woord Wierden nog niet. Een betere vraag is wanneer wordt er voor het eerst melding gemaakt van Wierden?

Bewoning kennen we in Twente al eeuwen. Aangezien er bewijzen zijn dat er 300.000 jaar geleden al bewoning was in Zuid-Limburg, is er geen enkele reden aan te nemen dat er toen hiervan ook in deze streken geen sprake zou zijn. Pijlpunten, krabbers e.d. voor de vuursteenbewerking zijn gevonden op vele plaatsen in Twente. En dan spreken we toch al van duizenden jaren geleden. De toenmalige bewoners konden zich echter niet zomaar overal vestigen; slechts weinig plaatsen waren geschikt voor bewoning. De ligging moet wat hoger zijn (droge voeten waren belangrijk), er moest schoon water zijn (b.v. een beekje), bos en struiken moesten voorhanden zijn (voor de pluk van bessen en vruchten) en er moest wild en vis te vinden zijn in de naaste omgeving. Tenslotte mogen we natuurlijk

De aanwezigheid van landbouwgrond niet vergeten.

Eén zo’n plek kennen we ook in Wierden: Het Hoge Hexel. Gelukkig zijn daarvan tot op de dag van vandaag de resten nog te zien, nl. de grafheuvels. Ik ga nu verder met het verhaal over hoe men enige honderden jaren geleden tegen deze heuvels aankeek.

Het oudste “wetenschappelijke” boek over archeologie is van de hand van ds. J. Piccardt. Door een schenking en ik in het bezit gekomen van een uitgave gedrukt in 1660. Het is een schitterend boek, voorzien van enkele prenten. Zijn kennis putte Piccardt voor een groot deel uit verhalen en legenden. Een probleem echter was dat alles wat hij beweerde, volkomen in overeenstemming moest zijn met de teksten in de bijbel.

De scheppink van de wereld en die van de mens werd in die tijd ongeveer gesteld op enkele duizenden jaren geleden. Een en ander werd bepaald aan de hand van geslachtsregisters, zoals fie op diverse plaatsen in de bijbel worden vermeld.

Na de zondvloed waren er, behalve Noach en de zijnen, geen mensen meer over, zodat, volgend de theorie, alle mensen afstammen van een van Noachs zonen. De europeanen werden beschoud als de zonen van Japhet, de zgn. “Japhetieten”.  Aangezien wij allen toch wat klein van stuk waren, zat Piccardt met de moeilijkheid dat de andere begraafplaatsen die hij kende, de hunnebedden, niet door de Japhetieten gebouwd konden zijn wegens een gebrek aan lichaamskracht. Deze moeilijkheid werd opgelost door het ten tonele voeren van de zgn. “Enakskinderen”, een geslacht van reuzen, dat ook enige maken in de bijbel wordt genoemd. In zijn boek beschrijft Piccardt deze reuzen met hun levensgewoonten.

Piccardt kende de grafheuvels zeer goed. Hij woonde en werkte in Coevorden en heeft veel in Drenthe gereisd, waar, zoals bekend, vele grafheuvels zijn (meer dan in onze omgeving). Helaas zijn er door de moderne agrarische activiteiten – ook bij ons – vele gesneuveld. Ook over de grens werden er talrijke gevonden, maat volgens de mening van Piccardt liggen de meeste toch in Drenthe. Uit vondsten van grafgiften weet hij zeker dat het grafheuvels zijn, maar hij denkt toch dat het – in de meeste gevallen – graven van Romeinen zijn. Een enkele keer sluit hij een graf van een of andere reus ook niet uit.

Tenslotte vermeldt hij speciale grafheuvels, deze hebben in het midden een grote deuk. Hij concludeert daaruit dat deze heuvels hol moeten zijn geweest en roept ze uit tot woningen van witte wieven, gevaarlijk sujetten, die zich vak rondom begraafplaatsen ophouden.

Zoals u ziet, aan fantasie ontbrak het hem niet. Desondanks leeft zijn naam onder andere voort in de ons allen bekende “Piccardt-route”.

De volgende keer vertel ik u wat meer over datgene wat er thns bekend is over deze fascinerende resten uit ons aller verleden.

Fotoonderschrift: Een doorsnee van de grafheuvel tijdens de opgraving in 1939 door professor Heijzeler.

 

Door H. Wieringa

Locatie:Overijssel, NL, Wierden, Appelhofdwarsstraat 2

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.