image/svg+xml

Sallie Lindeman gered door Hendrik Lodeweges. Deel 1.

Verhaal

Sallie Lindeman gered door Hendrik Lodeweges. Deel 1.

Plaatje bij verhaal: wk_31_gemeentewapen_wierden.jpg

Sallie Lindeman gered door Hendrik Lodeweges. Deel 1.

Misschien kunt u zich Sallie Lindeman nog herinneren? Hij was garagehouder aan het Burgemeester van de Bergplein op de huidige plek van garage van Eef Wessels.. Volgens zijn valse persoonsbewijs in oorlogstijd was hij echter ook decoratieschilder (!).
Een foto van Sallie Lindeman met Hendrik Lodeweges op de expositie Het verzet kraakt, is de aanleiding dat na ruim 70 jaar na dato dit een artikel alsnog een keer over hem verschijnt? In april 2014 is het gepubliceerd in de Wederaardigheden.

Dit verhaal is afkomstig van Wilna de Grooth-van der Sluis, geboren te Bergentheim op 15 december 1944. Vader en moeder: Willem van der Sluis en Gerritdina Huiskes zijn getrouwd op
7 augustus 1942, woonachtig aan de Van Roijensweg  in Bergentheim en zijn de eigenaars van een schildersbedrijf plus een winkel in schildersspullen.
Vanaf het begin dat mijn ouders getrouwd waren, hadden ze mensen in huis als onderduikers. Uit Wierden Sallie Lindeman en bij gelegenheid Gerhard Niezink.
Beide mannen hebben de oorlog overleefd en ik heb ze persoonlijk gekend. Mijn vader is 12 januari 1945 met de hele ondergrondse van Bergentheim verraden, opgepakt en als een represaille 2 maart 1945 in Varsseveld gefusilleerd.
Als kind logeerde ik bij oom en tante Lindeman in Wierden, in dat mooie huis naast de garage (Garage Eef Wessels red.). Zij kwamen vaak op bezoek zowel op mijn moeders verjaardag en ook op die van mij. Mijn moeder sprak niet veel over de oorlog.
Later, toen ik getrouwd was en zelf kinderen kreeg, wilde ik graag meer weten over wie mijn vader was als persoon en wat er allemaal in de oorlog was gebeurd. Zo maakte ik een afspraak met de familie Niezink en bij die gelegenheid kreeg ik een tegeltje van Gerhard Niezink met het wapen van Wierden erop. Achterop stond: Ter herinnering a/d onderduikperiode te Bergentheim 1942-1945. Het was gemaakt door Sallie Lindeman in de werkplaats van mijn vader. Hij mocht daar ‘s avonds komen om allerlei decoratieve voorwerpen te maken en te beschilderen. Zo hing er thuis aan de muur een uit triplex gezaagd bovenstuk van een  klederdrachtpop, met een rok van stof, waar mijn moeder stofdoeken instopte en op de radio stond een schilderijtje van plexiglas met een Volendams stelletje erop. Zie de foto.

Yad Vashem

In 2006 besloot ik om postuum een Yad Vashem 1) onderscheiding voor mijn ouders aan te vragen. De moeilijkheid was dat de familie Lindeman kinderloos is gebleven en dat er geen verdere nabestaanden waren. Omdat ik een baby was, kende ik de verhalen alleen van horen zeggen. Lange tijd hoorde ik niets van Yad Vashem en ik schakelde mensen van kamp Westerbork in. Via hen vernam ik dat ik moest aantonen dat die voorwerpen ook inderdaad door Sallie Lindeman gemaakt waren. Maar hoe doe je dat? Er stond geen handtekening op of iets dergelijks.
Wegens ziekte van mijn man liet ik de zaak rusten, totdat ik in 2011 van een familielid een e-mail kreeg. Daarin stond: “Kinderspeelgoed uit Tweede Wereldoorlog in Israëlcentrum in Nijkerk”.
In de tentoonstelling was een pop opgenomen van een mevrouw uit Putten, gemaakt door Sally Lindeman. Zou dat dezelfde Sallie uit Wierden zijn?

Jad Wasjem (Hebreeuws: םשו די ) (in Nederland meestal geschreven als Yad Vashem) is de officiële staatsinstelling van Israël voor het herdenken van de Joodse slachtoffers van de Holocaust en de redders van Joden. De instelling isgevestigd in Jeruzalem. Jad Wasjem betekent gedenkteken
(lett.: hand) en de naam en is ontleend aan Jesaja 56:5 inde Bijbel. (bron: Wikipedia, redactie)

Wordt vervolgd. Volgende week deel 2.

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.