image/svg+xml

Uit het archief van de Historische Kring; een interview met Margit Forisz.

Verhaal

Uit het archief van de Historische Kring; een interview met Margit Forisz.

Plaatje bij verhaal: wk_23_1952-07-05het_handwerkhuis_margit_forisz_rijssensestraat_33_1.jpg

Foto-onderschrift: Het pand Rijssensestraat 33 met de gehele familie voor de Handwerkwinkel.

Uit het archief van de Historische Kring; een interview met Margit Forisz.
Bij het begin van de eerste wereldoorlog 1914 – 1918 waarbij ook Hongarije betrokken was was Margit Forisz 3 maanden oud. Haar vader moest naar het front en haar moeder moest werken in een conservenfabriek. Geen zwaar werk maar ze was wel hele dagen van huis. En zo werden Margit en haar kleinere zusje de eerste jaren groot gebracht bij haar grootouders. Veel eten was er niet. En zo bleef Margit ver achter in haar groei, en werd ze een klein en schriel meisje. De dokter vond het noodzakelijk dat ze om aan te sterken werd uitgezonden naar Nederland. Ze was intussen acht jaar oud, al leek ze wat haar lengte betreft vier, en ging naar de derde klas en kreeg van haar moeder een mandje met een bol haakgaren nr. 20 met dunne haakpen. Ze kan zich nog goed herinneren hoe trots ze daarop was. De aanleg voor handwerken heeft ze klaarblijkelijk van haar moeder geërfd.
Toen het bericht van haar vertrek naar Nederland de familie bereikte is er bij het afscheid flink gehuild. 4 juli 1922 kwam ze in Wierden aan en werd mevrouw Lucas de Winter welke met haar dienstmeisje op het Station uit d trein getild en naar huis gedragen. De hele weg heeft ze gehuild, alleen als klein meisje in een vreemd land.]

Foto-onderschrift: Margit Forisz achter de toonbank van haar handwerkwinkeltje.

Haar nieuwe moeder nam haar mee uit logeren naar haar broer in Poeldijk die grote tuinbonenkassen had. Maar het belangrijkste was, hij had acht kinderen en daar leerde Margit in veertien dagen Nederlands spreken en ze had daar met al die kinderen om haar heen veel plezier.
Terug in Wierden moest ze naar school naar de eerste klas. Na de lagere schooltijd ging ze naar de Modevakschool en zaterdags op de fiets naar Almelo om haar akte K te behalen. Na het behalen van deze akte heeft ze 20 jaar handwerkles gegeven op verschillende lagere scholen. Bij de dames Teering hebben ze indertijd nog spullen ingekocht voor de handwerkles op de scholen.
In 1952 kwam haar vader met het idee om van de ene kamer in het huis die ze niet gebruikten een winkeltje te beginnen. En zo werd op 4 juli 1952 precies 30 jaar na haar aankomst in Wierden het handwerkwinkeltje geopend. Ze herinnert het zich nog goed, het was warm weer en de deur stond open en het was gelijk druk in het winkeltje.
Het was er gezellig, maar ze moest wel alles dicht bij de hand hebben. Het lopen ging steeds moelijker en fietsen kon ze al helemaal niet meer. Haar omzet van het materiaal dat werd verkocht was laag, vooral de jaargetijden waarin de huisvrouw geen tijd maakten om te handwerken buiten het stoppen van de sokken, en aan wat er op dat moment in de mode was. Ze was zelf erg creatief en maakte vele voorbeelden van verschillende materialen hoe de huisvrouwen het zelf zouden kunnen namaken. Van brei en haakwerken, vilten cadeautjes en de overbekende smyrnakleedjes gingen er veel over de toonbank. Maar eind jaren vijftig werd er bijna niet meer gebreid, de Wolfederatie stimuleerde de verkoop met een campagne om met hele dikke pennen en dikke wol in een paar dagen tijd een vest of een trui te breien.
Het was voor Margit met haar fysieke beperkingen een druk leven, maar ze zegt wel een hele fijne tijd te hebben gehad. In 1971 heeft ze de zaak van de hand moeten doen en heeft ze de winkel verkocht aan mevrouw Venneman die haar ook de laatste jaren al had geholpen.
Anno 2017 zit er een Trimsalon Daysi in het winkelpand waar honden getrimd, en gepedicuurd  kunnen worden.

Auteur:Historische Kring Wederden
Thema's:Column uit DE WIEZER

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.